Oké, stel je eens voor: jij bent Moby Dick, die immense witte walvis die al generaties lang jagers in het zweet laat staan. In Moby Dick 2 is het niet langer alleen Ahab die z’n zwaard trekt — jij zwemt rond in zijn vinnen, en geloof me, die jagers zijn net zo vasthoudend als die vriendin die je 27ste Netflix-serie probeert aan te smeren. De hele game draait om dat ene simpele doel: overleven. Maar dan wel met stijl, want deze walvis is niet zomaar een grote vis die doelloos rondjes zwemt. Nee, we hebben het hier over een zwemmende tactische ninja met een flinke dosis power-ups en skills die je vrij kunt spelen.
De besturing is zo soepel als een walvis die door de oceaan glijdt (serieus, niemand wil een logge logge control). Je zwemt met de vinnen in de juiste richting, ontwijkt harpoenen alsof het confetti is op een feestje en tegen die netten? Die breek je gewoon kapot als een ware oceaan-Rambo. En als je dan eindelijk dat moment hebt om terug te slaan, voelt dat als het ultieme ‘take that, Ahab’ timing is key, want één verkeerde beweging en je zit op het menu van een jager. Ik probeerde het craften (lees: upgraden) onder de knie te krijgen, en het eindigde in een puinhoop die MasterChef waardig is, maar na wat geduld voelde ik me echt als een OP walvis die de zee regeert.
De upgrade-mechaniek is de kers op de taart. Je verbetert je snelheid, kracht en zelfs je uithoudingsvermogen. Want geloof me, als je denkt dat een walvis moe wordt van al dat zwemmen, heb je nog nooit deze game gespeeld. Het voelt bijna alsof je een skill tree hebt, maar dan met vinnen in plaats van zwaarden. En wie houdt er niet van dat gevoel van ‘yes, nu kan ik die jager zó laten zweten dat 'ie z’n eigen boot overboord wil gooien’? Onderwateromgevingen en verschillende ecosystemen zorgen ook dat het nooit saai wordt. Je ontmoet zeedieren die je niet alleen aanstaren alsof je gek bent, maar soms ook helpen of juist uitdagen een beetje zoals die ene vreemde buurman die je plotseling uitnodigt voor een barbecue.
Dus, klaar om de oceaan te domineren als de ultieme witte walvis? Het is een game die je dwingt te denken, zwiepen en plannen (en af en toe even te lachen om je eigen walvis-moves). Eerste keer dat ik een jager kon verslaan? Laten we zeggen dat mijn toetsenbord bijna uit het raam vloog van blijdschap. GG, Moby Dick, GG.