Oké, stel je voor: je bent in een wereld vol glinsterende steentjes, en je grootste strijd is om die kleurrijke juweeltjes in groepen van drie (of meer, als je durft) te matchen. Dat is waar Microsoft Jewel om draait. Denk aan die goeie oude match-drie spellen, maar dan met net dat vleugje flair waardoor je telkens weer denkt: Nog één potje dan, echt! Spoiler: dat wordt nog tien potjes.
Gameplay-technisch is het eigenlijk super simpel (in theorie). Je klikt of tapt op twee aangrenzende edelstenen om ze van plek te wisselen, en als je drie of meer van dezelfde kleur op een rij krijgt, poef, verdwijnen ze. Nieuwe glimmertjes vallen naar beneden en jij voelt je even de koning(in) van puzzelland. Nou ja, totdat je beseft dat je niet zomaar lukraak kan klikken als je niet wilt vastlopen hier komt die strategische planning om de hoek kijken. Want vooruitdenken is key, anders ben je straks diegene met een bord vol verkeerde stenen en een gezicht dat zegt Serieus, wie heeft dit getest?
En als je dacht dat het makkelijk blijft, nope. Elk level heeft z’n eigen eisen: soms moet je een bepaald aantal juwelen opruimen, soms een target score halen binnen een beperkt aantal zetten. Plus, er zijn die heerlijke power-ups zoals bomjuwelen die alles in één keer kunnen opblazen of de regenboogstenen die alles van een kleur weghalen (best OP, maar ook mega satisfying). Het voelt soms alsof je een kleine chemicus bent die met explosies speelt maar dan zonder blauwe vingers. Ik probeerde het craften onder de knie te krijgen, en het eindigde in een puinhoop die MasterChef waardig is.
Wie had gedacht dat het matchen van juwelen zo verslavend kan zijn? Je zit daar, vingers klaar, om net die ene zet te maken die alles omgooit en je score explodeert (letterlijk, hallo bomjuwelen). Eerste keer dat ik een niveau won met een last-minute combo? Laten we zeggen dat mijn toetsenbord bijna uit het raam vloog toen ik besefte dat ik nét op tijd was. GG, Microsoft Jewel, je hebt me opnieuw gevangen in je glinsterende web.