Oké, dus je denkt dat je een wandelende GPS bent? Welkom bij Labo 3D Maze, waar je met niet één maar vijf verschillende speciale karakters door 24 labyrinths moet wroeten. Ja, 24! Alsof verdwalen nog niet genoeg was in het echte leven, moet je hier ook nog eens alle vallen en andere onverwachte horrortrucs zien te ontwijken. Spoiler: die vallen zijn niet bepaald je nieuwe beste vriend.
Het verzamelen van sleutels is hier geen simpele fetch-quest; het voelt meer alsof je een speurtocht doet waarbij elke sleutel een stukje van je geduld steelt. Zonder die dingetjes kom je namelijk geen stap verder, want deuren openen zich niet vanzelf (helaas). Dus je loopt constant te zoeken alsof je afstandsbediening weer eens onder de bank is gevallen, maar dan met meer adrenaline en minder koffie.
En dan hebben we natuurlijk de puzzelmechanieken. Die zijn slim, maar niet zo slim dat je een ingenieur moet zijn om ze te kraken. Meer iets van kan ik dit met mijn ogen dicht doen of ga ik hier alsnog falen? geloof me, dat laatste gebeurt vaker dan je denkt. Serieus, soms voelt het alsof de labyrintontwerpers een geheime competitie hebben om het meest frustrerende pad te maken.
Nu, over die vijf speciale personages: elk heeft z’n eigen vibe en vaardigheden, waardoor je je strategie telkens moet aanpassen. Het is alsof je een team samenstelt, maar dan zonder dat je kan roepen jij doet dit, ik doe dat nee, hier is het vooral “probeer niet dood te gaan terwijl je uitvogelt hoe die skills werken.”
Eerste keer vastzitten in zo’n doolhof? Ik voelde me net een kip zonder kop, vooral toen ik dat ene trapveld ontwijken moest waar ik bijna m’n controller door de kamer smet. Maar hé, dat is juist het mooie van Labo 3D Maze: die perfecte mix van frustratie en “oh ja, dat was episch” momenten die elke gamer herkent.
Klaar om je hersenen én reflexen te testen? Denk je dat jij die ultieme labyrintkoning(in) bent? Ga het uitproberen en onthoud: verdwalen was nog nooit zo leuk of zo’n chaos. GG!