Oké, stel je dit eens voor: je bent een soort meester-pinnen-trekker in Home Pin 2, de opvolger van een game die blijkbaar zo verslavend was dat je vrienden je nu een pin-fluisteraar noemen. Het idee is simpel maar oh zo geniaal: je hebt een stel personages die per se thuis moeten komen, maar natuurlijk niet zonder wat gekke obstakels en vijanden die hun dag willen verpesten.
Dus, wat doe je? Je staat voor een scherm vol pinnen die je stap voor stap moet weghalen om die kleine helden veilig naar huis te loodsen. Klaar voor een lesje strategisch denken? Want elke pin die je trekt, verandert het landschap water stroomt ergens heen, vlammen likken plots een andere kant op en vijanden bewegen ineens anders. Het is net alsof je een soort puzzel-Sherlock bent die moet uitvogelen wat het beste moment is om die pin te trekken, anders wordt het wel heel snel game over (en geloof me, dat gebeurt vaker dan je wilt toegeven).
En serieus, die levels worden steeds pittiger. Op een gegeven moment voelt het alsof je een combinatie van Einstein en een circusacrobaat moet zijn om het allemaal rond te krijgen. Maar gelukkig zijn de controls zo smooth als boter op vers brood: simpel tikken of klikken, en je bent weer klaar om te experimenteren met die pinnen. Want ja, proberen en falen hoort erbij ik probeerde het craften onder de knie te krijgen, en het eindigde in een puinhoop die MasterChef waardig is.
Wat het écht leuk maakt? De levendige animaties en die vrolijke geluidseffecten die je erbij krijgt. Ze zijn niet te opdringerig, maar zorgen wel voor dat extra vleugje charme. De kleurrijke graphics maken het allemaal net dat beetje gezelliger, waardoor je bijna vergeet dat je hersenen stiekem aan het roken zijn van al dat gepuzzel.
Dus, ben jij klaar om die pinnen te trekken als een pro en al die gekke personages veilig naar huis te brengen? Eerste keer dat je een level niet haalt? Geen zorgen, wie had gedacht dat puzzelen zo intens kon zijn? En je weet wat ze zeggen: oefening baart kunst. Of in dit geval: GG, welverdiend!