Oké, stel je voor: je bent ineens de onbetwiste fruit-snijgoeroe van dit digitale koninkrijk. Welkom bij Fruit Slice 2, waar je vingers de messen zijn en die kleurrijke vruchten jouw prooi. Het is eigenlijk een simpel concept vruchten vliegen van alle kanten je scherm in, en jouw missie (als je die accepteert) is om ze allemaal te versnipperen voordat ze wegfladderen. Maar hé, vergis je niet, er ligt een bom onder die sappige hapjes en die tik je écht niet graag aan. Serieus, wie heeft dat getest? Speel je een bom? Bam, je score doet een duikvlucht die zelfs een parachutist zou benijden.
Wat dit spel zo verslavend maakt? Het gevechtssysteem draait om pure reflexen en precisie. Je muis of je vinger swipe, swipe, swipe en hop, die fruitexplosies geven je zo’n bevredigend knal-gevoel. Je krijgt punten voor elke slice, maar als je meerdere in één beweging meepakt, ja, dan gaat die combo-meter lekker omhoog en voel je je even de ninja van de fruitmand. Het is een beetje alsof je probeert de afstandsbediening te vinden tussen de kussens van de bank, maar dan met een zwaard in de hand en zonder dat je moeder boos wordt.
En dan is er nog die subtiele spanning: elk moment kan er een bom tussen zitten, en als je die per ongeluk snijdt, dan voel je de pijn van een score-nerf die keihard aankomt. Oh, en vergeet de power-ups niet! Die krijg je als je bepaalde slicing challenges voltooit alsof je een geheime cheatcode hebt gekraakt. Dat geeft net dat extra sausje aan het spel, waardoor het niet alleen maar fruit snijden is, maar ook een tactisch potje nadenken en reageren.
Wie had gedacht dat zoiets simpels zo intens kon zijn? Je eerste boss fight met een bom-gevulde fruitregen? Mijn toetsenbord was bijna uit het raam gevlogen toen ik besefte dat ik op het laatste moment moest ontwijken. Dus, als je zin hebt in een game waar je simpelweg je reflexen kunt pimpen, zonder te veel gepiep van ingewikkelde knoppencombo’s, dan is Fruit Slice 2 jouw nieuwe beste vriend. Perfect om even te ontsnappen, je slicing skills te showen, en ja, vooral om fruit te slachten zonder een greintje schuldgevoel.