Oké, dus je stapt in Age of Quest, een game die je meeneemt op een epische trip door een wereld die eigenlijk te gevaarlijk is om zonder goede snacks te betreden. Jij bent de held of althans, dat probeer je en je missie? Schatzoeken, monsters in elkaar rammen en natuurlijk die felbegeerde roem vergaren. Klinkt simpel, tot je beseft dat die schat vaker achter een of ander mega-ruige baas verstopt zit die niet bepaald van knuffelen houdt.
Het gevechtssysteem is zo’n soort mix van klik, ontwijk, hopelijk overleef ik dit en wow, die skills zijn echt OP. Je krijgt toegang tot een scala aan wapens en magische vaardigheden die je tegen die vijanden smijt. Denk aan zwaarden, bogen en spreuken die meer effect hebben dan je schoonmoeders mop over je game-obsessie. En ja, het beheersen van die skills is net zo’n uitdaging als proberen je sokken te vinden na een wasbeurt soms loop je tegen een muur aan, soms win je als een baas.
En dan het inventarisbeheer. Serieus, het is alsof je probeert om een backpack te organiseren tijdens een festival: je hebt meer spullen dan je kunt dragen, en toch móet je alles meenemen. Gelukkig is het systeem overzichtelijk, dus je hoeft niet als een gek te gaan scrollen tijdens een boss fight (al is paniek soms onvermijdelijk). Pro tip: leer snel welke items je écht nodig hebt, anders eindig je met een zak vol nutteloze troep.
Wat Age of Quest ook leuk maakt, is de optie om het alleen te spelen of samen met vrienden. Want zeg nou zelf, samen die wereld verkennen is altijd gezelliger dan solo door een pixel-hel te ploeteren. En natuurlijk is het fantastisch om te zien hoe je maatje bijna van z’n stoel valt als jij die ene lastige vijand neerhaalt GG!
Dus, ben jij klaar om in deze magische wereld vol geheimen, gevechten en onverwachte plotwendingen te duiken? Oftewel, wie had gedacht dat schatzoeken zo’n cardio en tactisch denkwerk kon zijn? Pak je controller, want dit avontuur gaat niet zichzelf spelen tenzij je natuurlijk een tovenaar bent, en dan... nou ja, laat maar.